De Universiteit in 2012 – Wat gaan we doen?

 Door Sophie van Uijen.

Verslag 19 december 19-12-2011

Met Tijmen, Marien, Mariëtte, Stephanie, Suzanne en mij.

3 januari. Tijd om dan tóch maar dat stuk te gaan schrijven over De laatste Universiteit bijeenkomst van 2011. Inmiddels ruim 2 weken geleden. Want: Goede Voornemens. Niet meer voor me uit schuiven. Op tijd uit bed. Aan de slag. Heus, ik word er gelukkiger van. Met een hoofd vol wolken aan de pc. Gevolg van vorige week? (een week lang 2011 uitzwaaien) Of van afgelopen nacht? (Een greep uit het repertoire dat mijn al te levendige fantasie voor me in petto had, echt waar: donkere kelders, gevangen gehouden worden door een demon. Die me geen drinken wil geven (i.e., wakker worden met een droge mond). En in bed met George Clooney, die wilde dat ik raadde hoe oud hij was. Ik zei 40. Ik wist wel beter. Hij vond mij toch te jong). 

 Aan de slag. Er moet gewerkt worden. Verslagen nakijken. Keer op keer dezelfde domme fouten op opbouwend kritische manier becommentarieëren. Het ideale werken? Klaar met dromen. Ben je ooit klaar met dromen? Ik zou het de hele dag kunnen doen. Het liefst uit het raam van een rijdende trein, met een zonnetje in de verte, en muziek op m’n oren. Filosoferen. Dat klinkt al productiever dan dromen.

 

Een excuus dan. Iets doen met die dromen. Samen met anderen. Cocreatie. Mensen die je niet bij voorbaat raar vinden als je je gedachten de vrije loop laat. Alhoewel het spannend blijft om dat te doen. Proberen die onmiddelijke gedachtes “Kan nooit! Te ambitieus! Niet haalbaar! Dat zullen ze stom vinden!” te onderdrukken. Dat is wat we deden, maandag 19 december, van een uur of 8 tot weer net wat te laat voor een productieve dinsdagochtend.

 

Inmiddels kan ik de volgekrabbelde brainstormbladen haast niet meer ontcijferen. Het gevolg van vele to-do-lijstjes maken en ze “over de kerst heentillen”. Ik weet nog hoe ik vastliep die avond, al bij het formuleren van “mijn waarden”. Heb ik wel waarden…? Als alles je doet twijfelen, is het tijd voor vakantie. Maar de “professionele begeleiding” (aanhalingstekens geven quote aan, geen sarcasme) spoorde me aan. Ik trok het uit mijn tenen. Als er maar wat op papier kwam.

 

Dat kwam er. Wat gaan we doen in 2012? In ieder geval één sessie over Storytelling, opgezet door Mariëtte, Marien en mijzelf. Ik ben er meteen (of ja, 2 weken later dus) maar mee gaan oefenen, want het is nooit mijn sterkste kant geweest: een goed verhaal vertellen. En dat terwijl ik een boek zou kunnen vullen met de enge verhalen die mijn fantasie aan me opdringt. Maar het is me eigenlijk nog niet helemaal duidelijk wat Storytelling inhoudt. Des te meer redenen om eraan mee te doen dus.

 

Tijmen, Stephanie en Suzanne hebben ook een mooie avondvulling bedacht, die ze waarschijnlijk beter kunnen introduceren dan ik (Echt. Dat zeg ik niet omdat ik niet meer weet waar het over zou gaan. Dat weet ik heus nog. Echt.)

 

Wat voldoende ruimte laat voor nog in te vullen avondinvulling. Dus droom. Ik wil best een avond George Clooney cocreeëren.